“Ieder kind is welkom.” Het klinkt vanzelfsprekend, maar in de praktijk vraagt het elke dag om bewuste keuzes — in beleid, houding én vooral in taal. De woorden die we gebruiken, vormen de werkelijkheid: ze bepalen wie zich gezien voelt en wie (onbedoeld) wordt buitengesloten. Inclusie begint dus niet met beleid, maar met taal die ruimte geeft aan diversiteit.